Beata Biały:  Słońca bez końca. Biografia Kory

Szał niebieskich ciał

Momentem przełomowym dla zespołu Maanam i jego wokalistki Kory stał się występ na festiwalu piosenki w Opolu w 1980 roku. Wtedy to po wykonaniu piosenek „Boskie Buenos” i „Żądza pieniądza” formacja Marka i Olgi Jackowskich znalazła się na ustach wszystkich, tak odmienne od festiwalowej rozlazłości było to wystąpienie. Dynamiczne, energetyczne, ciekawe pod względem muzycznym, dobrze zagrane i zaaranżowane – oczy wszystkich zwrócone były zwłaszcza na słabo znaną wcześniej wokalistkę. Wojciech Młynarski, który obserwował ten występ w TV, miał skomentować: – Świat się kończy!


Katarzyna Olkowicz:  A tam, cicho być! Biografia Bohdana Smolenia

Smutne życie komika

Pięć lat po śmierci artysty nadal chyba nie w Polsce nikogo, kto by nie kojarzył Bohdana Smolenia i nie znał jego najlepszych „numerów”. Był stworzony do kabaretu, miał gębę, jak się mówi w tym środowisku. Nie widziałem, żeby się uśmiechał na scenie. Rozwichrzony włos plus wielkie wąsy czyniły go postacią charakterystyczną, a jednocześnie cokolwiek demoniczną. Właśnie ukazała się biografia autorstwa Katarzyny Olkowicz poświęcona jego osobie i dokonaniom artystycznym.


Witold Szolginia:  Tamten Lwów, tom 6. Rozmaitości

Wracając do Lwowa

Od roku 1989 aż do śmierci w 1996 Witold Szolginia na antenie Programu III Polskiego Radia głosił w każdą niedzielę pogadanki na temat Lwowa, zatytułowane „Krajobrazy serdeczne”. Z tych opowieści o utraconym mieście swej młodości złożył potem cykl książkowy „Tamten Lwów”, zakrojony najpierw na dwa tomy, a zakończony na ośmiu. Obecnie są one po kolei wznawiane, wzbogacone o przypisy, indeks osób, wiele nowych ilustracji i informacje, których autor nie mógł znać wtedy, gdy te książki powstawały. Ostatnio ukazał się tom 6, swoisty suplement, uzupełnienie tomów poprzednich, mający być podsumowaniem cyklu, ale i ono okazało się przedwczesne.


Stanisław Lem:  Filozoficzny Lem. Tom 1. Naturalne czy Sztuczne? Byt, umysł, twórczość.

Filozofia żelaznych skrzyń

Pod koniec lat 80. XX wieku Stanisław Lem puścił pogłoskę, że w Niemczech robią z niego filozofa. Zastanawiał się nad tym, na poły dumny, na poły zafrasowany. W kolejnych dekadach okazało się, że w dziełach Lema komponent filozoficzny był obecny co najmniej od lat 60., a ostatecznym wykazaniem tego zajął się wydany w zeszłym roku „Filozoficzny Lem”. Książka dotyczy pytań o naturę świata, życia i pewnych sztucznych artefaktów; w przygotowaniu znajduje się tom drugi, poświęcony etyce, religii i kulturze.


Agnieszka Gajewska:  Wypędzony z Wysokiego Zamku

Dywagacyjny dygresjonista

Idealna biografia pisarza nie tylko przedstawia koleje jego życia, ale analizuje i ocenia jego twórczość. Agnieszka Gajewska pisząc w „Wypędzonym z Wysokiego Zamku” o Stanisławie Lemie nie poszła w tym kierunku: dzieła są wprawdzie wymienione, ale tylko zdawkowo. Jej biografia koncentruje się na kolejach życia autora „Edenu”, oferuje nowe fakty, zwłaszcza na temat młodości Lema, choć pewne kwestie nadal pozostawia otwarte. Należy do nich np. religijność Lema: jak i kiedy utracił wiarę w judaizm, czy przejawiał ją kiedykolwiek itp.


Wojciech Orliński:  Lem w PRL-u czyli nieco prawdy w zwiększonej objętości

Lem jako półfabrykat

Po listach Stanisława Lema do Michaela Kandela (tłumacz amerykański) i Sławomira Mrożka ukazał się wybór listów pisarza „Lem w PRL-u”. Autor wyboru Wojciech Orliński zauważył, że w epoce PRL-u mieści się główny zrąb twórczości Lema: „Przed 1951 [rokiem] był studentem okazjonalnie zajmującym się pisaniem, po 1990 był obecny w życiu społecznym jako pół-emeryt.” Istotnie, można tak przyjąć, chociaż debiut Lema, czyli „Człowiek z Marsa”, ukazał się drukiem w roku 1946, zaś po 1990 roku Lem żył jeszcze półtorej dekady, ale generalnie odżegnał się od beletrystyki, pisząc felietony, prognozy, udzielając wywiadów itp.